Ucieczka na wieś

Piękny weekend za nami. Czekałam na takie 20 +kilka stopni z utęsknieniem. Skorzystaliśmy z okazji i wysialiśmy oraz posadziliśmy warzywa (rodzice użyczyli nam kawałek ziemi na małą uprawę). Mamy m.in. pomidory, ogórki, pietruszkę, cebulę, buraki, dynie, rzodkiew, szpinak, koper. Nic nie zastąpi smaku przecieru robionego z własnych, naturalnych, niepryskanych pomidorów czy mizerii ze swoich ogórków. Dlatego między innymi kocham lato - za dobrodziejstwa natury :)

Jeśli już jestem w temacie natury, chciałabym polecić książkę Jagody Miłoszewicz "Chata Magoda", którą pochłonęłam w jeden dzień.
Temat życia na wsi, ucieczki od cywilizacji, życia zgodnie z porami roku jest mi bardzo bliski, ponieważ jest moim wielkim marzeniem. Książka opowiada o ucieczce dwóch osób z miasta w piękne Bieszczady. Produkują oni wiele na własne potrzeby np. ser, uprawiają ziołowo-warzywny ogródek, korzystają z darów jakie zostawia im natura. Starają się żyć ekologicznie, samowystarczalnie i prosto, w zgodzie ze sobą. Dzięki niej dowiedziałam się, że mniszek jest bardzo zdrową rośliną, a przez nas uważaną jedynie za chwast, że ocet jest w stanie zdziałać cuda, a także mogłam popodziwiać piękne górskie widoki.
W tej książce jest wszystko co kocham - góry, przyroda, wieś, zwierzęta, cudowne widoki... Takimi wyobrażeniami, wizualizacjami codziennie żyję i z tego czerpię energię na kolejne dni, tygodnie, miesiące...

Już za 2 miesiące nasz krótki, aczkolwiek cudny wyjazd w Bieszczady. Odliczam dni :)

Moja majówka, mój maj

Zaczyna się najpiękniejszy dla mnie miesiąc w roku...
Jak to dobrze, że nie wyruszyliśmy nigdzie na Majówkę, że nie zarezerwowaliśmy sobie trzech dni w górach, ani nad jeziorem, ani w żadnym pięknym mieście. Pogoda nie dopisała w tym roku i szczerze cieszę się z tego, że zostaliśmy.
Wypoczywam psychicznie, staram się i fizycznie, w ciszy i spokoju.
Codziennie przyjeżdżam do rodziców i podpatruję jak do ich ogrodu wkrada się wiosna - moja najukochańsza pora roku :) U siebie będę mogła oglądać budzącą się przyrodę dopiero za minimum 1,5 roku, więc póki co korzystam z działki rodziców. Czytam dużo książek, bawię się z siostrzeńcem, robię masę zdjęć i żyję tymi chwilami najlepiej jak tylko się da.
Byliśmy w jednym z tutejszych gospodarstw agroturystycznych, w którym można zobaczyć konie, króle, kozy, osiołki, lamy, pawie, kaczuszki czy owce, pobawić się z dziećmi na placu zabaw, zrobić grilla, zjeść na świeżym powietrzu. Świetne miejsce dla rodzin.

Przeszłam z aparatem ogród i sad rodziców kilkanaście razy w ciągu moich kilku wolnych dni. Oddychałam pełną piersią, by zapamiętać to świeższe powietrze... bo dziś znów wracam na wieczór do miasta...
Już dawno doszłam do wniosku, że to życie na wsi, z dala od miasta, z dala od cywilizacji, zgiełku i gwaru, jest tym czego najbardziej potrzebuję. Muszę obserwować przyrodę, bo daje mi to uśmiech na twarzy. Słucham śpiewu ptaków, marzę o uprawie warzyw dlatego co lato zajmuję się warzywniakiem rodziców. W takich miejscach czuję, że żyję.

Pojawiają się z każdym tygodniem nowe kwiaty. Nowe rozkwitają i cieszą moje oczy swoim pięknem... Truskawki też zakwitły, pierwsze w tym roku, już nie mogę doczekać się świeżych owoców rwanych prosto z krzaczka.

Przyjemnej dalszej części majówki, Kochani! :)